Vandaag zijn we met onze gedachten bij Watse. Zondag gaan we met de leiding naar de boom van Watse om er een bloemstukje neer te zetten, want vergeten doen we nooit! Veel sterkte aan zijn gezin, familie, vrienden en ieder wiens hart gevuld is met herinneringen aan Watse.
De tijd gaat zo snel, maar toch zo traag. Je lijkt zo ver weg, maar we voelden ons nooit dichter bij onze herinneringen. Wat lijkt jouw stem te vervagen, en toch blijft jouw beeld zo levendig. Je verliet ons veel te vroeg, en toch blijft jouw stempel op ons, op Chiro Sellewie en op vele anderen gedrukt. Sloeber, speelclubber, rakker, topper, kerel… Van jongs af aan een leutemaker in de Chiro. De leidsters harten doen smelten en de leiders amuseren met jouw enthousiasme. Jaren gingen voorbij en goede vriendschappen werden gesmeed. Op tweedaagse sliepen we samen onder de sterrenhemel. Samen kijkend naar de sterren en lachend naar de maan, onwetend dat het de laatste tweedaagse zou zijn. Nu kijk ik alleen naar de sterren, terwijl ik jou probeer te vinden, zien, voelen en horen. Want Watse, jij was nog lang niet uit verteld. Gekende, kennis, medelid, vriend, maatje… Je was meer dan alleen een lid, je was meer dan alleen een vriend. Liefdevolle herinneringen, met tranen en glimlachen, maar bovenal met zo veel dankbaarheid dat we jou mochten kennen en zien groeien in onze Chiro. Dat we jou een deel van Chiro Sellewie mogen noemen.